παράξενος. ώρες αυθόρμητος, ώρες σιωπηλός, ώρες ταξιδεμένος. τι κάνω εδώ; κουράστηκα να σκέφτομαι τον τρόπο της αναπνοής μου. δεν έχω σκέψη ν’ αντικρίσω. δεν έχω όραση να σκεφτώ. παράξενος, σκοτεινός...αυθόρμητος φωτεινός. τίποτα από τα δύο. απλά υπάρχω. εδώ που πρέπει. το εδώ που θέλω χάθηκε προ πολλού. οι συνδυασμοί δεν μετράν εδώ. όλα είναι υπολογίσιμα. κι όλα ξεχνιούνται νωρίς. κι ύστερα, τρομάζεις στη θέα της αλλοτρίωσης. πάμε. ο επόμενος σταθμός είναι σε λίγα λεπτά...κανείς δεν θα καταλάβει την απουσία μας.
δικαιώθηκαν οι άλλοι. μας λογάριασαν μικρούς. δεν μας δίνει σημασία ούτε η βροχή. ξέχασες την ανάσα της σελήνης. θόλωσε στο βλέμμα σου το σ’ αγαπώ. στέγνωσε το φιλί στα όνειρα σου. πάντοτε θα νοσταλγείς αυτό για το οποίο δεν τόλμησε να αρθρώσεις μιλιά . που είναι εκείνες οι νύχτες; πότε θα κεράσουμε νότες στο γιαλό; οι φωνές μας μουδιασμένες προβάλουν δειλές. μη με κοιτάς, δεν έχω τι να πω. μη μου μιλάς, τη γλώσσα μου δεν έμαθα να λύνω. πρόσφυγας εγώ, ντόπια η σιωπή, με καλοδέχτηκε και λέω να τη τιμήσω...
Σχόλια
ανθρωποι ταξιδιώτες και άνθρωποι ποι ριζώναν σ' έναν τόπο....
Καλύτερα ταξιδιώτης παντως.
θα συμφωνήσω κι εγώ..ταξιδιώτης και πάλι ταξιδιώτης!