ήχος καλοκαιρινής βροχής. το φως ατάραχο, ανάμεσα στη ροή των νερών. η μυρωδιά από χώμα με ταξιδεύει ακόμα, είναι η αγνότητα και η αλήθεια της που χαράζουν πορεία στις σκέψεις μου. χοντρές οι φουσκάλες νερού στο έδαφος, παίζουν σαν μικρά παιδιά στο νερό. τυχαίες στιγμές, αβιάστες κουβέντες, ήρεμη διαδρομή, ο χρόνος κυλάει νωχελικός. τι άδοξα γεννιέται και χάνετε η αλήθεια;
θολή σιωπή . το βλέμμα αφηρημένο . αντάμωμα ξένο σε ουρανό γαλανό . υγρό στοιχείο . στάσιμο χρόνια . φιγούρες ενώνει, σκορπά το σφυγμό . ατέλειωτες ώρες . σε λίγα λεπτά . μετρούνε οι μέρες, τα μάτια σκυφτά . όραση λαβωμένη και η ακοή φυλακή . στο άγγιγμα αρνούνται να δώσουν πνοή . άλμα στο χρόνο . τόποι αλλοτινοί . οι θύμησες νότες ηχούν μια στιγμή ...
Σχόλια
πόσο πολύ μ αγγίζουν αυτές οι λίγες λέξεις !!!!!!!!!
Απίστευτη και η ηχητική επιλογή σου που έντυσε αυτο τον στίχο!!!
Ευχαριστούμε !!!! Συνέχισε να μας ταξιδεύσεις και να χαμογελάς πάντα με την καρδιά σου :-)