..μη λησμονείς. με προσευχή και θέληση οι θύμησες γλεντάνε. όσο τα όνειρα κρατούν, οι αγκαλιές χωράνε. χαμόγελα και βήματα, χοροί και δύο ανάσες. το βλέμμα σου αφήσανε της άνοιξης αντάρτες. δεμένα δάχτυλα σφιχτά, σαν φυλακής αμπάρες που κλείσανε για μια ζωή τους χτύπους, ακροβάτες. λόγια δεν έχω για να δω, βλέμμα για ν’ ακούσω, μόνο στα όνειρα γυρνώ με μιας ευχής τον χτύπο. απρόσμενη συνάντηση, ας πορευτεί ως ήρθε. μα οι φόβοι μου με δένουνε και μένω πάντα πίσω.
δικαιώθηκαν οι άλλοι. μας λογάριασαν μικρούς. δεν μας δίνει σημασία ούτε η βροχή. ξέχασες την ανάσα της σελήνης. θόλωσε στο βλέμμα σου το σ’ αγαπώ. στέγνωσε το φιλί στα όνειρα σου. πάντοτε θα νοσταλγείς αυτό για το οποίο δεν τόλμησε να αρθρώσεις μιλιά . που είναι εκείνες οι νύχτες; πότε θα κεράσουμε νότες στο γιαλό; οι φωνές μας μουδιασμένες προβάλουν δειλές. μη με κοιτάς, δεν έχω τι να πω. μη μου μιλάς, τη γλώσσα μου δεν έμαθα να λύνω. πρόσφυγας εγώ, ντόπια η σιωπή, με καλοδέχτηκε και λέω να τη τιμήσω...
Σχόλια