πλαγιάζουν οι γραμμές των δρόμων. οι άκρες των ματιών κρατούν ακόμα την αθώα παιδικότητα μας. ο ουρανός βαθύς. όσο μένω στη δίνη του, τόσο πλησιάζω το βήμα. ο αέρα νοσταλγικός. όσο αναπνέω μονάχος, τόσο κρατώ την ελπίδα. ονειρεύομαι ακόμα όπως ονειρευόμουν παιδί. κοιτάω τα λόγια σα να μαθαίνω μια γλώσσα μοναδική. συντάσσω τις πρώτες μου προτάσεις. ακαθόριστα νοήματα τρέχουν να δουν το φως. ψηλαφώ την καθημερινότητα. μαθαίνω τον κόσμο. είμαι μικρός. ακόμα. ευτυχώς. μαζεύω βότσαλα στην άμμο. παίζω με τα λευκά περιστέρια στο πάρκο. σηκώνομαι στις μύτες των ποδιών να δω από το "ματάκι" της πόρτας. τρέχω γύρω από το τραπέζι της κουζίνας. ανοίγω το ψυγείο να φάω το γλυκό. κρύβομαι μόλις ακούσω κεραυνό. τρομάζω, νιώθω τα χέρια μου να πιάνουν το κενό. όλα είναι εδώ. αισθάνομαι ακόμα ζωντανός.
θολή σιωπή . το βλέμμα αφηρημένο . αντάμωμα ξένο σε ουρανό γαλανό . υγρό στοιχείο . στάσιμο χρόνια . φιγούρες ενώνει, σκορπά το σφυγμό . ατέλειωτες ώρες . σε λίγα λεπτά . μετρούνε οι μέρες, τα μάτια σκυφτά . όραση λαβωμένη και η ακοή φυλακή . στο άγγιγμα αρνούνται να δώσουν πνοή . άλμα στο χρόνο . τόποι αλλοτινοί . οι θύμησες νότες ηχούν μια στιγμή ...
Σχόλια