οδοιπορικό κατιούσας πορείας. πρωτοφανή εμπειρία. αλλόκοτα βλέμματα. κινήσεις, χειρονομίες. προσπάθεια. πρόσωπα αφημένα στο χρόνο με περιτριγυρίζουν. θύμησες νηφάλιες μια πνοή ζωντάνιας αναζητούν. ένα καθρέφτισμα. παράλληλες γραμμές. θλιμμένα μηνύματα από χθεσινά τοπία. αφουγκράζομαι έναν αναστεναγμό. συγκίνηση βαθιά. ώθηση για επιλογή. εγκλωβισμός σ’ ένα λόγο μονολεκτικό. ανώριμο παιδί εντός μου, ο χρόνος κυλάει ανέπαφος. οι κόρες των ματιών μας τρεμάμενες χαράζουν ουλές.
επιστροφή.
«αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά» αναστενάζω. τώρα μονάχος, ξένος και απόκληρος γυρίζω στα στενά της. σταθερή συντροφιά μια μονόχρωμη μαύρη ομπρέλα. δρόμοι υγροί. τοπία γκρίζα. σταγόνες βροχής. θολωμένες σκιές. όλα σαν σύμμαχοι πολιορκούν μια μοναξιά που ντρέπεται να φωνάξει για βοήθεια. βρεγμένοι διαβάτες. κι εγώ μαζί. σκυμμένες φιγούρες με δεμένη ακοή. σπάνια χαμόγελα τριγύρω σου. φώτα στο ορίζοντα τείνουν να γίνουν βραχνιασμένες φωνές. μια ηχώ παραμονεύει στα πέλματα σου...
επιστροφή.
«αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά» αναστενάζω. τώρα μονάχος, ξένος και απόκληρος γυρίζω στα στενά της. σταθερή συντροφιά μια μονόχρωμη μαύρη ομπρέλα. δρόμοι υγροί. τοπία γκρίζα. σταγόνες βροχής. θολωμένες σκιές. όλα σαν σύμμαχοι πολιορκούν μια μοναξιά που ντρέπεται να φωνάξει για βοήθεια. βρεγμένοι διαβάτες. κι εγώ μαζί. σκυμμένες φιγούρες με δεμένη ακοή. σπάνια χαμόγελα τριγύρω σου. φώτα στο ορίζοντα τείνουν να γίνουν βραχνιασμένες φωνές. μια ηχώ παραμονεύει στα πέλματα σου...
Σχόλια
Αγγίζεις με ένα ξεχωριστό τρόπο τα συναισθήματα και με ταξιδεύεις με τον λόγο σου σε εικόνες που γενιούνται αυτόματα μαζί με τα χρώματα τους σε ένα καμβά που εσύ στόλισες και μας χάρισες.Και αυτό για εμένα δεν είναι καθολου εύκολο... δεν δουλεύει έτσι το μυαλό μου διαβάζοντας κάτι...
Αγαπημένες μου φράσεις...
"αφουγκράζομαι έναν αναστεναγμό."
"σκυμμένες φιγούρες με δεμένη ακοή."
ιδιέταιρα η δεύτερη με συγκλόνισε.
Σε ευχαριστώ.