Οι αρχαίοι βρήκανε τη λέξη έρωτας για να εκφράσουν αυτό το αίσθημα.
Όμως εκείνο το αντίθετο αίσθημα που ακυρώνει τον εγωισμό, το βαθύ, ωραίο αίσθημα δεν είχε όνομα.
Είπανε λοιπόν οι σοφοί της εποχής: «Πρέπει να βρούμε μια λέξη, μια όμορφη λέξη».
Ανεβήκανε στο βουνό πήρανε και τον τελάλη μαζί τους για να το φωνάξει, να το ακούσουνε. Αφού σκορπιστήκανε, λοιπόν, μετά από δυο-τρεις μέρες βρεθήκανε.
Κάτσανε στο πέτρινο τραπέζι και ο ένας είπε:
-«Πρέπει να αρχίζει η λέξη από το "α" γιατί θα είναι η αρχή του κόσμου, το "α"».
-«Ναι», λέει ο άλλος, «θα πρέπει το άλφα να το βαφτίσουμε μες στην ψυχή».
Και λέει ο άλλος:
-«Το βρήκα, θα το κατεβάσουμε αναπνέοντας το "α-γα" και θα το βγάλουμε πάνω "πω". Ένα βαφτισμένο "α" στο στήθος και θα το λέμε».
Τους άρεσε.
Λένε στον τελάλη: «Για φώναξέ το».
Βγαίνει στην πέτρα και αυτός λέει: «Αγαπώ».
-«Όχι έτσι, πιο βαθιά, στείλε το μακριά».
Παίρνει βαθιά ανάσα και φωνάζει:
-«Αγαπωωωωωωωώ».
Και το ωμέγα άρχισε να ταξιδεύει στα βουνά.
-«Θα το χάσουμε το ωμέγα», είπε.
Τότε βρήκαν μια περισπωμένη, του τη βάλαν από πάνω βάρυνε το αγαπώ, έμεινε στη θέση του.
Ήρθε κάποτε ένας είδε την περισπωμένη λέει:
-«Τι γυρεύει αυτή εδώ πέρα»;
Την έβγαλε και από τότε χάσαμε το ωμέγα της αγάπης.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λουδοβίκος των Ανωγείων - "Το ωμέγα της αγάπης"
Όμως εκείνο το αντίθετο αίσθημα που ακυρώνει τον εγωισμό, το βαθύ, ωραίο αίσθημα δεν είχε όνομα.
Είπανε λοιπόν οι σοφοί της εποχής: «Πρέπει να βρούμε μια λέξη, μια όμορφη λέξη».
Ανεβήκανε στο βουνό πήρανε και τον τελάλη μαζί τους για να το φωνάξει, να το ακούσουνε. Αφού σκορπιστήκανε, λοιπόν, μετά από δυο-τρεις μέρες βρεθήκανε.
Κάτσανε στο πέτρινο τραπέζι και ο ένας είπε:
-«Πρέπει να αρχίζει η λέξη από το "α" γιατί θα είναι η αρχή του κόσμου, το "α"».
-«Ναι», λέει ο άλλος, «θα πρέπει το άλφα να το βαφτίσουμε μες στην ψυχή».
Και λέει ο άλλος:
-«Το βρήκα, θα το κατεβάσουμε αναπνέοντας το "α-γα" και θα το βγάλουμε πάνω "πω". Ένα βαφτισμένο "α" στο στήθος και θα το λέμε».
Τους άρεσε.
Λένε στον τελάλη: «Για φώναξέ το».
Βγαίνει στην πέτρα και αυτός λέει: «Αγαπώ».
-«Όχι έτσι, πιο βαθιά, στείλε το μακριά».
Παίρνει βαθιά ανάσα και φωνάζει:
-«Αγαπωωωωωωωώ».
Και το ωμέγα άρχισε να ταξιδεύει στα βουνά.
-«Θα το χάσουμε το ωμέγα», είπε.
Τότε βρήκαν μια περισπωμένη, του τη βάλαν από πάνω βάρυνε το αγαπώ, έμεινε στη θέση του.
Ήρθε κάποτε ένας είδε την περισπωμένη λέει:
-«Τι γυρεύει αυτή εδώ πέρα»;
Την έβγαλε και από τότε χάσαμε το ωμέγα της αγάπης.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λουδοβίκος των Ανωγείων - "Το ωμέγα της αγάπης"
Σχόλια